Smoki

Smoki są pradawnymi istotami, które w ludzkich księgach zwykle są opisywane niczym proste zwierzęta bez myśli czy uczuć. Prawdą jest jednak, że jest to potężna rasa z intelektem przekraczającym większość ludzi (kiedy ci jeszcze zajmowali znaczną część globu ziemskiego). Pomimo, że nie są rasą humanoidalną, znają one tajniki magii, co występuje niezwykle rzadko. W końcu zwierzęce rasy przeważnie posiadają limitowany poziom mocy albo w ogóle nie są zdolne korzystania z magii. Choć nie są na tyle silni w tej dziedzinie jak elfy, są oni zdolni do tworzenia iluzji oraz do przemiany własnego ciała, jak i do opanowania całej dziedziny magii swojego wyboru. To właśnie przemiana spowodowała, że tak łatwo było im się wkraść między ludzi, gdy ci poczęli wybijanie ich rasy jeszcze za czasów rycerzy. I to dzięki niej uznano, że ta rasa albo wymarła, albo nigdy nie istniała. Poniekąd te stwierdzenia są prawdziwe. Populacja smoków drastycznie się skurczyła i podejrzenia są, że dopiero po wielkiej wojnie oraz upadkowi rasy ludzkiej, ilość tych wielkich gadów powoli zaczęła rosnąć, choć wciąż nie na tyle, aby spotkać więcej niż garść smoków w jednym miejscu.
Charakter
Przeważnie tę rasę charakteryzuje spokój i opanowanie. Nie rzucą się na nikogo w przypływie nagłych emocji oraz często są nieufne, przez co historie dotyczące atakujących smoków zwykle są zmyślone. Przedstawiciele tej rasy pierwsi zaatakowaliby tylko w przypadku, kiedy wyrządzona została im szkoda; dla przykładu, kiedy ktoś zabił ich potomka, a to nie zdarzało się zbyt często. Przeważnie są samotnikami, choć są dowody na istnienie smoczych społeczeństw zwykle liczących maksymalnie piątkę przedstawicieli tej rasy. Lubią one posiadać swój teren – jaskinię bądź dom tylko dla siebie. Jeżeli zgodzą się, aby druga osoba z nimi zamieszkała, może to tylko oznaczać silne przywiązanie się do danej osoby. Możesz być wtedy pewien, że smok będzie cię chronił i nigdy cię nie oszuka, ani nie wykorzysta. Jesteś dla niego kimś ważnym, może nawet i drugą połówką, z którą chciałby stworzyć nowe życie. W końcu najważniejszą częścią charakteru smoków jest silna potrzeba posiadania potomka, którym się one opiekują do momentu dojrzałości i niezależności od rodzica.
Wygląd
Smoki posiadają różnorodne formy. Nie każdy jest typowym smokiem z filmów fantasy, jak i nie każdy wygląda niczym z chińskich malunków. Wiadomym jest, że istnieją rodzaje smoków, o których ludzie nawet nie wiedzieli, przez co nie raz można być zaskoczonym wyglądem tego gada. Posiadają one również różnorodne barwy, choć trudno ustalić od czego są one zależne. Jedne będą w pełni w jednym kolorze, a inne potrafią mieć różnobarwne łuski, co często nawet formuje wzory. Smok nigdy nie będzie posiadał futra na żadnej części ciała. Tylko gruba skóra uformowana z łusek. Te istoty posiadają jednak dwa ciała. Od młodości są one w stanie przybrać ludzką formę. Najczęściej uczą się tej umiejętności od swoich rodziców, lecz nie oznacza to, że porzucony smok utknie w swej gadziej skórze. Prędzej czy później zdoła odbyć swoją pierwszą przemianę w człowieka. Istoty te nie mają konkretnego wpływu na to jak wyglądają po swojej przemianie. Co prawda jest ona zależna od charakteru smoka, lecz nie mają aktywnej kontroli w wyborze swojego drugiego oblicza. Jest ono stałe i zmienia się tylko podczas dorastania z dziecięcej wersji na dorosłą, niczym u normalnych ludzi. W tej formie nie posiadają one skrzydeł.
Język
Wielu może to zaskoczyć, lecz smoki są zdolne do posługiwania się ludzką mową nawet przebywając w swoim oryginalnym ciele. W ten sposób mogą komunikować się z innymi bez potrzeby przybrania swojego ludzkiego oblicza. Posiadają one również własny język, który dla osób spoza tej rasy brzmi niczym seria warknięć oraz fuknięć czy podmuchów powietrza. Smoki jednak rozumieją w tym słowa. Jest to niczym cenzura dla obcych umysłów, zapewne pochodząca z ich magicznych umiejętności.
Partnerstwo
Pomimo silnego instynktu rodzicielskiego, smoki nie zawsze są stałymi kochankami. Często ich związek kończy się na zapłodnieniu i ”matka” zostaje wtedy sama z potomstwem. Istnieją też pełne pasji związki, które zakończone zostaną dopiero śmiercią jednego z partnerów, a i wtedy taki smok nie będzie szukał sobie nowej połówki. Są też neutralne związki, które skończą się w momencie, kiedy ich wspólny potomek uzyska dojrzałość płciową. Tak samo jak i są różne nastawienia do procesu zapłodnienia. Jedne smoki wierzą, że silniejszy powinien zapłodnić słabszego – w trakcie walki, podczas której słabszy smok nie jest więcej zdolny do stawiania się. To te zwykle opuszczają partnera po stosunku. Inne uważają, że to silniejszy powinien zostać matką, aby zapewnić potomkowi jak najlepszą ochronę. Są też tacy, którzy uważają, że to słabszy powinien zajść w ciążę, aby silniejszy był w stanie ich chronić. Jak widać, związek i reprodukcja u smoków są różnorodne. Pamiętać trzeba, że smoki w swojej oryginalnej formie są hermafrodytami. Niezależnie od tego jakie ludzkie ciało przybierają, każdy przedstawiciel tej rasy jest zdolny do ciąży (chyba, że jest bezpłodny).
Potomstwo
Małe smoczki szybko dojrzewają. Już w wieku 10 lat są zdolne do reprodukcji, lecz nie jest to dla nich bezpieczne. Jajo przy tak malutkim ciele potrafi utknąć i zabić matkę, jeżeli nie ma odpowiedniej opieki. Z tego powodu smoki nie kopulują w formie smoczej z nieletnimi, choć niestety zdarzają się rzadkie wyjątki w tej regule. W smoczych społecznościach dorosły, który pozwoli sobie na zapłodnienie nieletniego jest atakowany przez pozostałych dorosłych przedstawicieli do momentu jego ucieczki albo śmierci. Miłość zdarza się nawet pomiędzy stu letnim smokiem, a młodzianem. W przypadku związku między takimi smokami, dorosły smok będzie czekał do pełnoletności swojego partnera. Oczywiście, jeżeli młodzian jest chroniony przez matkę czy obu rodziców, ci mogą źle zareagować na flirtowanie z ich potomkiem i zainteresowany dorosły musi wtedy udowodnić swoją wartość. Słów trochę więcej na temat reprodukcji smoków: przebywa ona prawie zawsze w formie smoczej. W ludzkiej rzadko dochodzi do zapłodnienia, a jeżeli już, to zapewne zawsze między smokiem w żeńskim ciele oraz smokiem w ciele męskim. A i tylko ten, którego ludzkie oblicze jest żeńskie, ma szansę na zostanie zapłodnionym. Nigdy nie zarejestrowano potomka smoka z innymi rasami bowiem nikt nie jest wstanie zapłodnić smoka (poza przedstawicielem tej rasy) ani smok nie jest zdolny do zapłodnienia obcej rasy (nawet gdyby miał to być Arlif, gad.) Ciąża wygląda następująco: W momencie, kiedy dojdzie do zbliżenia, komórki obu gadów łączą się w wnętrzu „matki” i z czasem powstaje jajo z zarodkiem. Takie jajo pozostaje w wnętrzu matki przez następne 6 miesięcy. Przez ten czas matka nie zmienia swojej formy oraz jest bardziej głodna, terytorialna i agresywna. Po tym czasie, smok składa jajo w przygotowanym do tego gnieździe w zaciszu i pilnuje go przez kolejne 4 miesiące. Zatem całość (od stosunku, do wyklucia) trwa rok. Przez ten czas, matka formuje silną więź ze swoim potomkiem. Niektóre matki chronią tylko jajka, a następnie odchodzą od wyklutego malca, lecz większość czuwa i chroni do ich pełnoletności. Jeżeli matka posiada partnera i ten ich nie porzucił, będzie on się nią zajmował poprzez przynoszenie pokarmu oraz chronienia przed zagrożeniem. Jednakże, nie każde jajo zawiera w sobie zarodek. Matka po złożeniu jaja wyczuwa czy jest w nim życie, czy też nie. Często odkrycie, że jajo jest puste powoduje silne uczucie smutku, lecz nigdy nie jest ono trwałe. Matka porzuca wtedy swoje jajo i często wyrusza w poszukiwaniu nowego partnera. Pod względem ilości potomków, niezwykle rzadkim jest, aby matka złożyła dwa jaja. Przeważnie jest jego tylko jedna sztuka, a bliźniaki jednojajowe są przypadkiem 1 na wieki i żadnego do tej pory nie zarejestrowano.
Dojrzewanie
Po wykluciu, smok jest już zdolny do chodzenia, choć nie umie latać. Jest również zdolny do żywienia się surowym mięsem, chowania się przed zagrożeniem i potrafi polować na mniejsze stworzenia takie jak króliki. Z tego powodu porzucenie przez matkę nie jest dla nich spisaniem na stanowczą śmierć, ale jednak maluch ma znacznie mniejsze szanse przeżycia pierwszego roku bez matki niż z nią. Chodzi on w swej smoczej formie do około drugiego roku życia. Dopiero wtedy może zacząć okazywać zdolności przemiany w ludzką formę. Nie każdy czyni to tak szybko i niektóre maluchy przybierają swoje ludzkie oblicze w wieku nawet i sześciu lat. Umiejętność latania pojawia się w maluchach w wieku nawet i sześciu miesięcy, lecz młode skrzydełka uzyskują pełnię sił dopiero w wieku trzech lat. Za pełnoletność, smoki uznają wiek dwudziestu lat.
Pożywienie
Smoki są istotami mięsożernymi, niezależnie od tego z jakiego środowiska pochodzą. Smoki zamieszkujące wyspy czy klify głównie żywią się stworzeniami morskimi jak delfiny czy orki, ale również mogą polować na zwierzęta lądowe, choć mogą być mniej wyćwiczone w łapaniu ich. Istoty zamieszkujące polarne rejony potrafią długo przetrwać bez posiłku i polują przeważnie na niedźwiedzie polarne czy foki. Smoki zamieszkujące pustynie polować będą na wielbłądy, a te z lasów na sarny czy dziki. W jednym zdaniu: polują na to, co jest w ich otoczeniu dostępne i jest sycące. Smoki są w stanie przegryźć, jak i strawić nawet największe kości zwierząt takich jak słonie czy bawoły i mogą jeść całe kawałki swojej ofiary na raz. Ze względu na to, iż coraz więcej smoków zamieszkiwało ludzkie osady, są one w stanie żywić się ludzkim pokarmem. Pożywienie pełne chemicznych dodatków czy bez mięsa może im zaszkodzić. Mimo stałego ludzkiego oblicza, ich organizm potrzebuje dużo kalorii. Pięć posiłków dziennie jest ich minimalną potrzebą.
Żywotność
Trudno jest zabić smoka. Posiadają one niezwykle grube łuski, których większość broni nie było w stanie przebić. Ludziom zatem najłatwiej było zabić smoka od środka, poprzez podstawienie zatrutej zwierzyny albo liczyć na uszkodzone łuski, zaś inne istoty mogły to zrobić za pomocą magii czy swoich umiejętności nadnaturalnych. W niektórych rasach, takich jak u Arlifów, wiadomym jest, że kości smoków były niepoprawnie uznawane za artefakty z właściwościami leczniczymi, zaś kły czy pazury były dekoracyjne. Na szczęście smoków, uznane zostały za wymarłe albo za nigdy nie istniejące zanim ludzka broń uzyskała zaawansowany poziom. Są one długowieczne, lecz zdecydowanie nie nieśmiertelne. Nie zarejestrowano jednak śmierci smoka z powodów naturalnych, więc niemożliwym jest określenie tego jakiego wieku są zdolne dożyć.

Smok
Informacje
Inne Nazwy	Dracan
Pod-rasy	Brak
Hierarchia	Brak
Pochodzenie	Ziemia
Język	Dra'ghal
Fizyczny Opis
Długość Życia	Długowieczne
Wzrost	420cm-610cm
Długość	550cm-650cm
Rozpiętość skrzydeł	825cm-975cm
Waga	6,000-10,000kg
Kolor Łusek	Różnorodny
Kolor skóry (forma ludzka)	Naturalne odcienie
Kolor Włosów (forma ludzka)	Naturalne odcienie
Kolor Oczu	Żółty, zielony, brązowy, czarny, szary, niebieski
Mechanika
Umiejętności Wrodzone	-Potencjał magiczny -Zianie ogniem/wodą/mroźnym powietrzem lub plucie kwasem
Bonus	+1 Inteligencja