Arlifowie

Nikt nie wie skąd wzięli się Arlifowie, ani jak długo chodzą po ziemi. Żadna rasa nie przyznała się do ich stworzenia i rzadko kiedy byli wspominani w ludzkiej historii, a już na pewno nigdy jako rasa. Pojawili się nagle, po śmierci ludzi. Możliwe nawet, że powstali w wyniku użycia przez ludzi broni biologicznych oraz przez ich wypadki nuklearne. Nawet sami przedstawiciele tej rasy nie znają swoich korzeni. Wiadomym jest, że niektóre istoty (na przykład harpie) wspominane w ludzkiej historii były właśnie Arlifami. Niektórym może się wydawać, że wilkołaki również powinny należeć do tej rasy, lecz tak nie jest. Mimo to, Arlifowie również posiadają swoje przypominające wilki istoty. Jeżeli wilk kroczy na tylnych łapach, jest on Arlifiem. Przerośnięty wilk chodzący na czterech łapach jest wilkołakiem. Istoty jak centaury czy syreny nie należą jednak do rodziny tych istot ze względu na różnicę genetyczną.
Charakter
Charakter tych istot jest różnorodny, jak właściwie większość cech ich opisujący. Ze względu na tak rozmaitą różnorodność pod względem pod-ras oraz poziomów, trudno jest opisać ”typowego Arlifa”. Najłatwiejszy sposób, aby określić ich charakter jest powiedzieć, że odpowiada on zwierzęciu, którym dany Arlif jest. I to nie do końca jest prawdą. Jest to z pewnością poprawne pod względem Arlifów Wyższych, które w większej mierze przejmują charakter odpowiadający ich zwierzęciu, lecz Arlifowie Niżsi zdają się być bardziej ludzcy i są w stanie zapanować nad swoimi instynktami. Z tego powodu, tak jak wilczy Arlif Wyższy może mieć problem z zaufaniem rasom wizualnie podobnym do ludzi oraz będą skłonne rzucić się w pogoń za kotem czy innym drobnym stworzeniem, tak wilczy Arlif Niższy będzie bardziej ludzki w swym charakterze, choć wciąż może mieć drobne podobieństwa do naturalnych wilków.
Wygląd
Alifowie są najbardziej zróżnicowaną rasą znaną do tej pory. Posiadają oni nie tylko różne pod-rasy, ale również i różne „poziomy”. Każdy przedstawiciel wygląda jak mieszanka człowieka ze zwierzęciem. Najniższy poziom tej rasy to istota o ludzkim wyglądzie ze zwierzęcymi dodatkami jak uszy, ogon, pazury, oczy, uzębienie czy tym podobne. Najwyższy poziom to już istota zwierzęca, która niczym człowiek chodzi wyprostowana na tylnych łapach (o ile je posiadają). Nie posiadają oni umiejętności przemiany i zawsze pozostają w swoich mieszanych formach.
Język
Arlifowie niżsi przeważnie komunikują się w języku Angielskim. Jeśli chcą, są w stanie nauczyć się innych ludzkich języków, jak i języków pozostałych ras. Są również w stanie nauczyć się języka Arlifów wyższych, lecz zwykle są uznawani za gorszych i tym samym nie uczy się ich tego języka od narodzin. Arlifowie wyżsi komunikują się w ludzkiej mowie, lecz ich akcent jest niedopracowany, bardziej przystosowany do własnego języka. Dany język różni się między trzema głównymi rasami. Język (Ssah) arlifów, które są gadami jest bardziej sykliwy, niczym mowa wężów. Język (Roah) ssaków jest bardziej zachrypnięty, niczym ryk lwa. Zaś język (Iipi) ptasich arlifów jest bardziej piskliwy, niczym pisk orła. Przedstawiciele obu poziomów również posiadają rozbudowaną mowę ciała, który odpowiada mowie ciała zwierząt, którymi są.
Partnerstwo
Wiadomym jest, że te istoty łączą się w pary na życie. Kiedy już zdecydują się na poważny związek, nigdy nie zmienią partnera, nawet po ich śmierci. Mimo, że nie są w stanie spłodzić potomka z przedstawicielami innych ras, nie jest niespotykane, aby wchodzili z nimi w związki. Częstsze jest to jednak z arlifami niższymi niż wyższymi. Te drugie są znacznie bardziej dumne od swoich ”słabszych” braci i sióstr. Wracając do tematu poważnego związku, Arlifowie posiadają specyficzny rytuał oświadczyn. W momencie, kiedy jedna ze stron uzna, że ich uczucia wobec drugiej istoty są stanowcze, rzeźbią oni z drewna podobiznę zwierzęcia jakim sami są, a następnie wręczają ją swojemu partnerowi. Jeżeli ich partner również wyrzeźbi swoją podobiznę i wręczy ją temu, który wcześniej dał im swoją rzeźbę, ich związek jest formalny i stają się oni prawdziwą parą znaną jako „Rakhur”. Ich rzeźby zajmują wtedy widoczny punkt w wspólnej sypialni, stojąc obok siebie. Rzeźby te zwykle nie są wielkie, mieszczące się spokojnie w dłoni.
Potomstwo
Ich ciąża trwa oraz wygląda podobnie jak ta ziemskich zwierząt, których wygląd posiadają. Oznacza to, że gady oraz ptaki składają jajka, zaś ssaki rodzą żywe młode. Arlifowie nie są w stanie spłodzić potomka mieszając się z przedstawicielami innych ras, lecz zaobserwowane zostały takowe mieszanki między pod-rasami. Oczywiście nie oznacza to, że ptasi Arlif jest w stanie stworzyć hybrydę z ssakiem Arlifów, bądź gad z ssakiem, lecz w przeszłości zaobserwowano mieszanki takie jak papugi z krukiem, wilka z hieną czy węża z jaszczurką. Arlifowie niżsi prawdopodobnie rodzą się w parach o słabszych genach lub podczas nieodpowiednich mieszankach (takich jak mieszanie pumy z kotem) przez co są one uznawane za słabsze i mniej pożądane.
Dojrzewanie
Prędkość rozwoju w tej rasie jest różnorodna, lecz zawsze szybsza niż u większości humanoidalnych. Ptasi arlifowie są dłużej zależni od swoich rodziców od gadzich arlifów. Podczas kiedy ssaki są różnorodne i jedni są jak ptasi, a inni jak gadzi, zaś jeszcze inni znajdują się pomiędzy. Aby określić dokładnie jak wyglądają pierwsze chwile życia potomka, wystarczy wiedzieć, jak wyglądają chwile po porodzie ziemskich zwierząt. Przedstawiciele tej rasy są w pełni samodzielni w wieku 6-8 lat, co również oznacza, że niektórzy w tym wieku są odpychani przez swoja rodzinę, szczególnie jeżeli są arlifami niższymi.
Pożywienie
Ponownie, pożywienie arlifa w pełni zależy od tego jakim jest on zwierzęciem. Aby dokładnie ustalić prawidłową dietę tejże istoty, wystarczy znać się na diecie zwierząt ziemskich. Tu mowa bardziej o tym czy są oni mięsożercami, a nie czy jedzą na przykład myszy. Węży arlif jest znacznie większy od ziemskich węży, przez co prędzej naje się ludzkim dzieckiem niż szczurem.
Żywotność
Wytrzymałość Arlifów w większej mierze zależy od ich poziomu. Arlifowie niskiego poziomu (tacy, którzy posiadają zaledwie kilka zwierzęcych części anatomii) są mniej odporni na fizyczny ból oraz łatwiej u nich o obrażenia, w porównaniu do tych wysokiego poziomu (zwierzę chodzące wyprostowane na tylnych łapach), które nieraz z głębokimi ranami dalej były zdolne do normalnych ruchów i nie korzystały z pomocy lekarza. Mało jaki Arlif korzysta z pomocy lekarzy, w zamian liżąc swoje rany, jeżeli są w stanie do nich dosięgnąć. Wiadomym jest, że ich ślina posiada silne właściwości lecznicze oraz bakteriobójcze, które odkażają ranę oraz sprawiają, że ta szybciej przestaje krwawić, a czas leczenia trwa krócej. Do dziś nikt nie wie, ile dokładnie żyją przedstawiciele tej rasy. Ci, którzy skupiają się teraz na obserwowaniu Arlifów zauważyli, że starzeją się oni w różny sposób na podstawie swojej pod-rasy. Wygląda na to, że żywotność tych istot jest związana ze zwierzęciem, jakich wygląd posiadają. Z tego powodu ptasi Arlifowie żyją krócej od Arlifowych ssaków, choć i tu zależy dokładnie do której rasy zwierzęcej należą. Według badających, nie zaobserwowano jeszcze stu-letniego Arlifa.

Arlif
Informacje
Inne Nazwy	Brak
Pod-rasy	Arlif Wyższy Arlif Niższy
Hierarchia	Arlif Wyższy Arlif Niższy
Pochodzenie	Nieznane
Język	Ssah (Gady) Roah (Ssaki) Iipi (Ptaki)
Fizyczny Opis
Długość Życia	Rozmaita
Wzrost	Rozmaity
Waga	Rozmaita
Kolor Skóry	Rozmaity
Kolor Włosów	Rozmaity
Kolor Oczu	Rozmaity
Mechanika
Umiejętności Wrodzone	Wyostrzony wzrok, węch oraz słuch na podstawie zwierzęcia, którym jest. Niezwykle rzadko posiadają umiejętności magiczne.
Bonus	+1 do wytrzymałości (Arlif Wyższy) +1 do zręczności (Arlif Niższy)