Odchodzi: Kelezarr Enoel

Powód: Decyzja Autora


Pseudonim: Kelsio
Wiek: 16 lat | Data urodzenia: 04/06/3552

Płeć: Mężczyzna | Orientacja: Demiseksualny

Rasa: Pół-demon, pół-anioł | Krąg: Górny 
Zawód: Uczeń, dorabia w pracy dorywczej

Klan: Brak

Charyzma: 0 | Inteligencja: 5

Percepcja: 5 | Siła: 7

Wytrzymałość: 7 | Zręczność: 7

 Szczęście: 0

Umiejętności: Angielski (w), Taniec nowoczesny (w), Odbieranie sił witalnych (p)

Poziom: 1 | Punkty: 45/50

 

Aparycja 
Zbyt delikatny, jak na demona. Zbyt przenikliwy, by tytułować się mianem anioła.
Jeszcze kilka lat temu nieświadomy charakterystycznych elementów swojego wyglądu i bezgranicznie ufający słowom czułej, anielskiej matki, uważającej syna za najpiękniejszy dar. Obecnie, przesiąknięty poglądami konserwatywnego społeczeństwa. Chociaż można by go opisać jako młodzieńca o odpowiednim wzroście, złotych włosach i urokliwych rysach, on sam nie akceptuje własnej aparycji, a spoglądając w lustro, zauważa jedynie kontrasty. Rzeczywiście, różnice pomiędzy anielską gładkością a demoniczną wyrazistością stanowią większą część specyficznych cech, które można u niego odnotować. Niektóre z par jego zębów są zaostrzone. Paznokcie u dłoni pozostają bardzo krótko przycięte, bo irytuje go sposób, w jaki rosną - są nieco węższe i, podobnie do zębów, z tendencją do ostrości. Bardziej przykuwają uwagę oczy - ciemniejące bądź jaśniejące niezależnie od jego woli. Czasami, w zależności od nastroju Kelezarra, źrenica rozszerza się, aż zakryje tęczówkę. Zdarza się również, że tęczówka jaśnieje i zupełnie pochłania białka. Sprawia mu to wiele problemów, zważywszy, iż przejawiający wieczne niezadowolenie wzrok i tak nie pomaga w zdobywaniu przyjaciół. Chłopak często zakłada cienkie kurtki z luźnymi kapturami. Jest to spowodowane znienawidzeniem najbardziej rzucającego się w oczy, demonicznego atrybutu - faliście ukształtowanych, czarnych rogów, poziomo osadzonych na tylnej części boków głowy. Ponieważ nie są długie, Kelezarr korzysta z możliwości ukrycia ich. Niestety, zdają się przyrastać z wiekiem.
Matka najchętniej widziałaby go ubranego w wykwintne, anielskie odzienia, ale mieszaniec preferuje luźny styl.

Charakter 

Mówi się, że do niektórych osób potrzeba anielskiej cierpliwości. Kelezarr zdaje się udowadniać, że czasami nawet anioł nie pomoże.
To prawda, że wewnątrz niego ścierają się dwie różne osobowości. Niestety, zupełnie niefortunnie, chłopak spotkał na swojej drodze istoty oceniające go wyłącznie na podstawie odmienności od reszty grupy. Stopniowo uświadamiany przez demonicznych kolegów oraz izolowany przez anioły od ich nieskalanych pociech, dorastał w coraz większej niechęci wobec tradycji Enthelionu, uznając prawa ładu i harmonii za wykluczające go ze społeczeństwa. Uznaje przesadny porządek za anarchiczny.
Szereg nieprzyjemnych doświadczeń zderzonych z dziecięcą radością i naiwnością doprowadził do przeważenia szali jego charakteru na demoniczny. Raz przebudzony, chaos trwale ukierunkował jego umysł, pociągając za sobą wiele negatywnych cech. Chociaż nie do końca to do niego dociera, stał się egoistyczny, arogancki. Nie potrafi docenić pozytywnych aspektów swojego życia, dostrzega tylko to, co złe.
Pomimo charyzmatycznych predyspozycji zapisanych w genach, nie sprawia pozytywnego wrażenia. Dłużące się godziny rozmyślania o odrzuceniu społecznym spowodowały całkowite odrętwienie. Określenie "drętwy" świetnie oddaje postawę, jaką przyjmuje Kelezarr podczas kontaktu z kimkolwiek. Raz zapamiętując, iż nie warto próbować przekonywać innych do siebie, nie stara się uśmiechać, podtrzymywać rozmowę czy chociażby okazywać zainteresowanie. Przejawia wieczne znużenie, niezadowolenie. Jest nietaktowny. W jego głosie łatwo usłyszeć irytację. Często nie dociera do niego, że jego słowa tną niczym żyletki.
Żeby było zabawniej, chłopak nienawidzi demonicznej części siebie. Kojarzy ją z ojcem i nie potrafi zrozumieć, jak matka mogła pokochać dziecko będące owocem aktu przemocy. W zasadzie, Kelezarr czuje do siebie obrzydzenie. Tak naprawdę nie zależy mu na szkodzeniu komukolwiek, ale postępujące znieczulenie emocjonalne nie podbudowuje empatii, a wręcz przeciwnie.
Lubi przebywać w pubach i klubach oferujących muzykę elektro. Uwielbia tańczyć, czym nawet zaskarbił sobie stałą atencję Tetris Heart. Traktuje głośną muzykę i parkiet jako świetną odskocznię od dręczących go myśli. Notorycznie wagaruje. Woli pracować niż siedzieć w szkole, która kojarzy mu się jedynie z odrzuceniem.
To młodzieńcze zachwianie nie oznacza jednak, że Kelsio jest zupełnie pozbawiony współczucia, zrozumienia, czy chęci do bycia szczęśliwym. Tak naprawdę, pragnie po prostu zostać zaakceptowanym. Boi się tego marzenia, odrzuca je i oddaje się w demoniczne odrętwienie.

Mieszkanie

 Mieszka ze swoją matką w apartamencie tuż przy szpitalu, w którym anielica pracuje. Oczywiście, jak przystało na nastolatka, posiada on swój pokój, który uważa za świętość i w domu nie panuje zbyt miła atmosfera, jeśli rodzicielce przejdzie przez myśl przejrzeć materiały szkolne syna pod jego (zwyczajową) nieobecność.

Inne 

- Szczególna i niefortunna niechęć niektórych rodzin wobec Kelezarra wynikała z faktu, że jest on dzieckiem demona, który zgwałcił jego anielską matkę.
- Jego ojciec został zesłany do dolnego kręgu. Dzieciak podejrzewa, że demon nie żyje, ale pragnie pewnego dnia osobiście się o tym przekonać.
- Nastawienie Kelezarra jest wysoce niestosowne, zważywszy chociażby na to, iż posiada wyrozumiałą i kochającą go matkę.
- Posiada także prawdziwą przyjaciółkę - Shishuo. Androidka wysila wszystkie swoje trybiki, aby zapobiec zdegenerowaniu jej ukochanego Kelsia. Godzi się także na załatwianie dla niego pracy dorywczej, kiedy chłopak ją o to prosi.

  E-mail: dodokoniara@gmail.com

GG: 64874066